Należy zachować zasadę minimalnego wysiłku.

SB.07.14.10 Nawet jeżeli ktoś jest grhasthą, a nie brahmacarinem, sannyasinem czy vanaprasthą, to nie powinien czynić wielkich wysiłków dla religijności, postępu ekonomicznego czy zadowalania zmysłów. Nawet w życiu rodzinnym należy być usatysfakcjonowanym utrzymywaniem ciała i duszy razem za pomocą tego, co jest osiągalne przy najmniejszym wysiłku, zgodnie z miejscem i czasem, dzięki łasce Pana. Nie należy angażować się w ugra-karmę.

SB.07.14.10 Znaczenie: W ludzkim życiu istnieją 4 zasady do wypełnienia – dharma, artha, kama i moksa (religia, postęp ekonomiczny, zadowalanie zmysłów i wyzwolenie). Najpierw należy być religijnym, przestrzegać różnych zasad regulujących, następnie trzeba zarabiać pieniądze na utrzymanie rodziny i zadowolenia zmysłów. Najważniejszą ceremonią dla zadowalania zmysłów jest małżeństwo, ponieważ stosunki seksualne są jedną z głównych potrzeb materialnego ciała. Yan maithunadi-grhamedhi-sukham hi tuccham. Mimo iż stosunki seksualne nie są zbyt wzniosłą potrzebą życia, zarówno zwierzęta, jak i ludzie, z powodu materialnych skłonności potrzebują trochę zadowalania zmysłów. Należy być usatysfakcjonowanym życiem w małżeństwie, nie wykorzystując energii na dodatkowe zadowalanie zmysłów czy życie seksualne.
Jeśli chodzi o rozwój ekonomiczny, to odpowiedzialność za to należy przekazać przede wszystkim vaiśyom i grhasthom. Społeczeństwo ludzkie powinno być podzielone na varny i aśramy – braminów, ksatriyów, vaiśyów, śudrów, brahmacarinów, grhasthów, vanaprasthów i sannyasinów. Rozwój ekonomiczny niezbędny jest dla grhasthów. Bramin-grhastha powinien być usatysfakcjonowany życiem adhyayany, adhyapany, yajany i yajany – będąc uczonym, ucząc innych jak być uczonym, ucząc się jak czcić Najwyższą Osobę Boga, Visnu, a także ucząc innych, jak oddawać cześć Panu Visnu, czy nawet półbogom. Bramin powinien robić to bez wynagrodzenia, ale może przyjąć jałmużnę od osoby, którą uczy, jak być istotą ludzką. Jeśli chodzi o ksatriyów, powinni oni być królami ziemi, którą należy rozdać vaiśyom dla celów rolniczych, ochrony krów i handlu. Śudrowie muszą pracować; czasami powinni przyjmować zawody wytwórców materiału, tkaczy, kowali, złotników, itd., lub też powinni ciężko pracować przy produkcji zboża.
Ludzie powinni zarabiać na swe utrzymanie wykonując powyższe zajęcia i w ten sposób społeczeństwo ludzkie powinno być proste. Jednakże w chwili obecnej wszyscy zaangażowani są w rozwój technologiczny, co zostało opisane w Bhagavad-gicie jako ugra-karma – niezwykle wielki wysiłek. Ta ugra-karma jest przyczyną poruszenia ludzkiego umysłu. Ludzie angażują się w wiele grzesznych czynności i degradują się otwierając rzeźnie, browary i fabryki papierosów, kluby nocne i inne zakłady dla zadowalania zmysłów. W ten sposób marnują swoje życie. Oczywiście grhasthowie uwikłani są we wszystkie te czynności i dlatego, jak poleca ten werset, poprzez użycie słowa api – nawet jeżeli ktoś jest grhasthą, nie powinien angażować się w bardzo ciężką pracę. Sposoby utrzymania się powinny być niezwykle proste.

Możesz do mnie napisać

Nazwa

E-mail *

Wiadomość *