SB.01.13.17 Nieprzezwyciężony, wieczny czas w niedostrzegalny sposób pokonuje tych, którzy są zbyt przywiązani do spraw rodzinnych i którzy są zawsze pochłonięci swoimi myślami.
SB.01.13.17 Znaczenie: „Jestem teraz szczęśliwy; wszystko układa się pomyślnie, moje konto bankowe jest zupełnie wystarczające; teraz mogę obdarzyć swoje dzieci odpowiednim majątkiem; teraz odniosłem sukces; biedni żebrający sannyasini polegają na Bogu, ale przychodzą żebrać ode mnie; zatem jestem kimś większym niż Najwyższy Bóg.” Oto niektóre z myśli, które pochłaniają obłąkańczo przywiązanego grhasthę, który jest ślepy na upływ wiecznego czasu. Długość życia jest odmierzana, i nikt nie jest w stanie przedłużyć go nawet o sekundę przeciwko zaplanowanemu czasowi zarządzanemu przez najwyższą wolę. Taki cenny czas, szczególnie dla ludzkiej istoty, powinien być rozważnie spędzony, ponieważ nawet sekunda, która przeminęła niepostrzeżenie, nie może być odzyskana, nawet za cenę tysięcy złotych monet nagromadzonych przez ciężką pracę. Każda sekunda ludzkiego życia powinna być wykorzystana dla ostatecznego rozwiązania problemów tycia, to znaczy, powtarzających się narodzin i śmierci, i obracania się w cyklu 8.400.000 różnych gatunków życia. Materialne ciało, które podlega narodzinom i śmierci, chorobom i starości, jest przyczyną wszelkich cierpień żywej istoty. Żywa istota jest natomiast wieczna; nigdy nie rodzi się, ani nie umiera. Głupie osoby zapomniały o tym problemie. Nie wiedzą one wcale, jak rozwiązać problemy życia, ale pochłonięte są tymczasowymi sprawami rodzinnymi, nie wiedząc, że wieczny czas upływa niezauważalnie i że ich wymierzona długość życia zmniejsza się z każdą sekundą, bez żadnego rozwiązania wielkiego problemu, mianowicie powtarzających się narodzin i śmierci, choroby i starości. To jest nazywane złudzeniem.
