SB.07.14.05 Pracując, aby zarobić tyle, ile potrzeba na utrzymanie ciała i duszy razem, ten, kto jest prawdziwie uczony, powinien żyć w społeczeństwie ludzkim, nie będąc przywiązanym do spraw rodzinnych, mimo iż zewnętrznie może wydawać się, że jest bardzo przywiązany.
SB.07.14.05 Znaczenie: Jest to idealne życie rodzinne. Kiedy Śri Caitanya Mahaprabhu zapytał Ramananda Rayę o cel życia, Ramananda Raya opisał go na różne sposoby, odpowiednio do zaleceń objawionych pism świętych. W końcu Śri Ramananda Raya wyjaśnił, że można pozostać na swej własnej pozycji, czy to jako bramin, śudra, sannyasin czy ktokolwiek, ale trzeba próbować dowiedzieć się, jaki jest cel życia (athato brahma-jijnasa). Jest to właściwe wykorzystanie ludzkiej formy życia. Kiedy ktoś niewłaściwie wykorzystuje dar ludzkiej formy niepotrzebnie oddając się zwierzęcym skłonnościom do jedzenia, spania, łączenia się w pary i obrony i nie próbuje wydostać się z objęć mayi, z powodu której podlegamy powtarzającym się narodzinom, śmierci, starości i chorobom, jest wtedy ponownie karany, będąc zmuszonym do zejścia w niższe gatunki i podlegania ewolucji zgodnie z prawami natury. Prakrteh kriyamanani gunaih karmani sarvaśah. Znajdując się całkowicie w objęciach materialnej natury, żywa istota ponownie musi ewoluować z niższych gatunków do wyższych, aż ostatecznie powróci do życia ludzkiego i otrzyma szansę, aby uwolnić się z materialnej matni. Jednakże mądry człowiek uczy się z śastr i od guru, że my, żywe istoty, jesteśmy wieczne, lecz z powodu obcowania z różnymi siłami kierowanymi przez prawa materialnej natury znajdujemy się w kłopotliwych warunkach. Dlatego też dochodzi do wniosku, że w ludzkiej formie życia nie powinien starać się osiągnąć niepotrzebne rzeczy, lecz żyć bardzo prostym życiem, po prostu utrzymując ciało i duszę razem. Niewątpliwie każdy potrzebuje jakichś środków utrzymania i odpowiednio do varny i aśramu danej osoby środki te przepisane są w śastrach. Należy się tym zadowolić. Dlatego też, zamiast pragnąc coraz więcej pieniędzy, szczery bhakta Pana próbuje wynaleźć jakiś sposób zarabiania na swoje utrzymanie i kiedy tak robi, Krsna pomaga mu. Zatem zarobienie na swoje utrzymanie nie jest problemem. Prawdziwym problemem jest to, w jaki sposób uwolnić się z niewoli narodzin, śmierci i starości. Podstawową zasadą cywilizacji wedyjskiej jest osiągnięcie tej wolności, a nie wynajdywanie zbędnych potrzeb. Należy zadowolić się tym, co przychodzi automatycznie. Współczesna materialistyczna cywilizacja jest dokładnym przeciwieństwem cywilizacji idealnej. Każdego dnia tzw. przywódcy współczesnego społeczeństwa wynajdują coś, co przyczynia się do krępującego sposobu życia, który coraz bardziej i bardziej wikła ludzi w cykl narodzin, śmierci, starości i chorób.
